No lughar de Millerada

hai unha pedra redonda

onde se sentan as mozas

para rañar a candonga

Cando te colla no prado

Como te collín máis veces,

Heiche de meter no corpo

Herba para nove meses.

Nacín no mes de xaneiro,

No mes da quiquiricaina,

Meu pai á perna do medio

Nunca lle puxo polaina.

O carallo portugués

Non é coma o castellano;

Eu probeino unha vez,

¡quen mo dera todo o ano!

Baixo do picho da fonte

Hai unha pedra furada,

Onde sentaban as rapazas

A rascala condenada.

O crego cando vai fóra

Déixalle dito á criada

Veña trade, veña cedo,

Déitate na miña cama.