Solteiriña, non te cases

non deixe-la boa vida

que eu ben sei dunha casada

que chora d'arrepentida

Viñeches a pé de min

por sabé-lo meu en tempo

aghora quedeime rindo

do teu pouco entendimento

Nin as miñas maos son "blancas"

nin os meus dedos tran anillos

nin son os que che fan andar

de noite polos camiños.

Olvidaches-te de min

por amar unha veleta

foi-che coma quen cambiou

pano fino por baeta