O cura e máis a criada

ordenaron de cocere

a leña estaba no monte

e a fariña por moere

Dá-me da pera que comes,

da mazán, un bocadiño,

da tua boca, unha fala

do corazón, un cariño

Onde che vai aquel pano

todo cheio de pintiñas

dime con quen repartiches

o cariño que me tiñas

Unha vella dixo a outra

polo cachucho da porta:

si ch´o crego pide un bico

dálle unha figa retorta