Eu a Dios non llo merezo
todos me din que o venda
e o meu amor non ten prezo
vexo a casa do meu sogro
hei-lle de casar un fillo
se está de Dios* ou non morro
dous olliños nun burato
ou son os do meu amor
ou son os d'alghun lagharto
E mai-los que aghora vén
Pegha-ll'a rábia no corpo
Porque lle a barba non vén
Si orballa, deixa orballar
Que por mais que chova e chova
de ti non m’hei d’apartar
Son como as augas do mar,
Que en vez de matar-me a sede
Moita máis sede me dan
cuarta-feira logho vén...
Domingo tarda-me un ano,
p'ra ver a quen quero ben
respondia à sua cartinha,
Quen me dera de saber
se sua saudade é igual à minha
terá ser con condeción-e.
Que o teu seia pra min-e
mai-lo meu para ti non-e.
reghaliño dos meus ollos,
que ben ch'esta a ghurriña
non che ll'está así a todos.
e estou pra non o pasar,
e estou pra tomar amores,
e estou pra non os tomar.
meu amor írghete e vaite,
Como m'hei d'ir quiridiña?
Como m'hei d'ir e deixarte?.
e atrás do aie un suspiro,
quen me dera te-lo corpo,
onde teño o meu sentido.
pensando que eu que choraba,
nunca chorei por amores,
era aghora o que me faltaba.
o chao non cho hei de varrer,
que se tu m'"olvidaches"
outros che m'han de querer.
Chéghat'ela e dalle un bico
se non fora por vergonza
xa lle tiña dado cinco.
Ll'esas túas maos son "blancas",
ll'eses teus dedos de "anillos",
son os que me fan andare
de noite polos camiños
Nin as miñas maos son "blancas"
nin os meus dedos tran anillos
nin son os que che fan andar
de noite polos camiños.
eu pola montaña, tu pola cociña
has casar comigho, miña Marouxiña.
Eu pola ventana, tu polo balcón,
has casar comigho, que queiras que non.