Atoparonse: 520 resultados
A raposa anda descalza
Porque non ten que calzar
Calzaba unhas zapatillas*
Se llas deixaran roubar
Vós que levade-la iaña
Mociñas do cabeceiro
Levarede-lo carneiro
Asubin por unha liña
E beixei por unha xesta
Serves pra vaca de carro
Que levantas ben a testa
Xa vou dá-la despedida
Non vo-la quixera dar
Que se van as camaradas
Non me queren aghardar
Se o mar tivera varandas
Ia-te ver ao Brasile
Mai-lo mar non ten varandas
Meu amor, por ond'ei d'ire
Aí ven a lancha do mare
A miña é a de diante
Aí ven o meu mariñeiro
Ai ven o meu maleante
Fun morena, fun morena
Son morena, so-no tanto
Tamen o trigho é moreno
E fai o molete branco
Para facer unha festa
Face-la debidamente
As mozas de San Vicente
xa vou dá-la de repente
miña nai non me crioue
para adeverti-la xente
Teño pulgas na camisa
Na saia teño piollos
Como teño tanto gando
Ós viciños cán-ll'os ollos
Costureira non a quero
Tecelana xa ma dan
Teñen as pernas tolleitas
De estar a carón do chan
Sei tocá-la pandeireta
tocar sei o violín
tamén sei facé-la burla
de que-na fagha de min
Da banda d'alá do rio
ten meu pai unha xesteira
que dá chorismas en maio
coma ghindas da ghindeira
Esta meniña é pequena
pequeniña coma un rato
e o que se meta con ela
vai levar máis que sopapos
Apartá-lo, apartá-lo
O viño tinto do branco
Tamén a min me apartaron
De quen eu queria tanto
O tinto do amarelo
De quen eu queria, e quero
Pandeiro de catro esquinas
Non se toca cunha man
Dai-llo à miña cuñada
A muller de meu irmán
Catro cornos para ti
catro para tua nai
toma, leva-ll'estes catro
p'rò cornudo de teu pai
Olvidaches-te de min
por amar unha veleta
foi-che coma quen cambiou
pano fino por baeta
Eu pedin-ll'o leite à vaca
e a vaca pediu-me a erva
eu pedin-lle a erva ao campo
e o campo pediu-m'a regha
A lua vai encuberta
con panos de tafetán
olliños que a min me queren
nesta terra non están
Namorei-me na bonita
Porque ela cantaba ben
Aghora morro de fame
E o cantar non me mantén
Mariñeiros que traedes
peixe fresco e bó marisco
ide a botá-las redes
à praia de San Fransisco
Asubios e ajrús
no lughariño do Outeiro
asubios e ajrús
ti non era-lo primeiro
Hein-cho de dar, queridiña
hein-cho de dar, que o teño
o peine p'ra te peinar
e a cinta p'ra atá-lo pelo
Pandareta, pandareta
pon as ferreñas de punta
aghora que anda bailando
fermosura toda xunta
Catro con cinco fan nove
son palabras en latín
di-me con quen t’adevirtes
cando saes d’onda min
O raposo anda berrando
na sua casiña nova
que lle levan as galiñas
e ten a muller de angroda
Teño un amor coma un santo
Eu a Dios non llo merezo
todos me din que o venda
e o meu amor non ten prezo
Ese que anda bailando
la madre que lo parió
baila na punta do pé
nas agullas dun reló
Desde aqui de ond'eu estou
vexo a casa do meu sogro
hei-lle de casar un fillo
se está de Dios* ou non morro
O cura chamoume rosa
i eu tamén lle respondín:
"Señor cura, destas rosas
non as ten no seu xardín."
Mandei unha pedra ao río,
non quixo tomar asento:
malo de quen se namora
de nenas de pouco tempo
Hei de facer unha ponte
De Toutón a Redondela
Para paseiar as mozas
E recriar-me con elas
Loureiro, verde loureiro
Malo raio me non parta
Inda non tomei amores
Xa me traés marmurada
Marmurai, marmuradeiras
Tisoiras de recortar
A miña saia é redonda
Non ten máis que arredondar
E a que non canta nin baila
a que vén á polavila?
Vén mirar o que se pasa
p'ra contar en doutro día
Daquel lado non hai rosas
que as quitaron das roseiras
deste lado si que as hai,
vivan as mozas solteiras!
Miña mai, miña maiciña
miña mai do corazón
moitas mais hai polo mundo
pero como a miña non
Acabóusem'o tabaco
acabou-se-m'o fumare
acabaron-se-m'as falas
que tiña para che dare
Quero-te porque te quero
e non sei dicir por que
cando se quere por algho
non é moi fondo o querer
Manüel, Manüeliño
tantas veces, Manüel
miña cariña de rosa
meus olliños de papel
Manüel fixo unha fonte
botou-ll'o bico de prata
as mozas non beben nela
Manüel todo se mata
botou-ll'o bico de vidro
Manüel mata-se vivo
botou-ll'o bico de pedra
Manüel todo rabea
Olvidaches-me, olvidei-te
nada che quedei debendo
deches-me carta de pago
dei-ch'o recibo correndo
A Candelória no Pegho
o Ecce-homo en Cerdedo
santa Apolónia en Quireza
para mozos, Sabucedo
O cura de San Martiño
non ten saia nin capelo
que viva o noso de Castro
que o ten de terciopelo*
En Soutelo hai boas mozas
Figheroa ghana delas
dando a volta por Vilar
carabillas pr'às cancelas!
D'aqui d'onde estou ben vexo
dous olliños nun burato
ou son os do meu amor
ou son os d'alghun lagharto
Case, case, que te quixen
case, case que t'amaba
se non fora o case, case
case contigho casaba
case, case, que t'amei
por culpa do case, case
case contigho casei
por ti doi-m'o corazón
que dormes con catro cabras
metidas na habitación
Eu sei apañar no toxo
Tamén o sei encarrar
Tamén sei tomar amores
Tamén os sei olvidar
Ponte dereita, rapaza
que che veñen a pedir
eu ben dereita me poño
pero non os vexo vir
Aghora xa s'acabou
O tempo que t'eu amaba
Tres anos e mais un dia
Mira que cegha eu andaba!
Verbo xido, miña purria
Que intervás por areona
Hei-che de valdri-los zúrrios
E rosmarche na morrona
Os mociños que hai aghora
E mai-los que aghora vén
Pegha-ll'a rábia no corpo
Porque lle a barba non vén
Aughiña do pozo clara
Nada a cobra e beb'o peixe
Anda-me con lealtade
Non temas a qu'eu te deixe
Amores, cortei un dedo
Amores, foi ben cortado
Quen te-no mal que o xema
A min non me dá coidado
O carballo da Portela
dá catro clases de frutos
bughallas e bughalletes
landras e mazás do cuco
Hei-me de casar este ano
se non me caso, rabeo
que xa fagho trinta anos
prá seghada do centeo
Adeus á miña casiña
portelo do meu quinteiro
auga da miña fontiña
sombra do meu laranxeiro
Teño máis de mil amigos
aquí non me sinto só
cantarei ao desafío
ninguén teña de min dor
Solteiriña, non te cases
non deixe-la boa vida
que eu ben sei dunha casada
que chora d'arrepentida
Cantigas ao chou