Atoparonse: 20 resultados
A raposa anda descalza
Porque non ten que calzar
Calzaba unhas zapatillas*
Se llas deixaran roubar
Teño pulgas na camisa
Na saia teño piollos
Como teño tanto gando
Ós viciños cán-ll'os ollos
Manüel, Manüeliño
por ti doi-m'o corazón
que dormes con catro cabras
metidas na habitación
Que levas nesas alforxas
que tanto valor lle dás?
Levo café e azucre
da raia de Portugal
Pos o sombreiro de lado
porque és fillo de rico,
pode-lo poñer ò d'reito
que eu de ti non necesito
O cregho vendiu, vendiu
o que non ten que vender:
vendiu o rabo da burra
por non lle dar de comer
Eu queria-me casare
miña nai, non teño roupa
Casa, miña filla, casa
que unha perna tapa a outra
As tellas do teu tellado
botan augha sen chover
as pulghas da tua cama
a min non m'han de morder
Hei-chas de dar, Manueliño
Hei-chas de dar se as teño
Papas de millo miudo
Feitas no pote pequeno
Miña soghra aforradora
do que non pode ghastare
inda ten un unto vello
dun porco que ha de matare
Aleghre é a vida do rico
Porque ten no que ghastar
As aleghrías do probe
Son anuncios dun pesar
Miña nai ten tres ovellas
todas elas m'ha de dar
unha cegha e outra coxa
outra xa non pode andar
Se por cantar me pagaran
había de cantar ben
pero como non me pagan
canto mal e fago ben
Cando se emborracha un pobre
todos din que é un borrachón,
cando se emborracha un rico
"qué gracioso está el señor".
Sei cantar e sei bailar
tamén sei pinta-lo mono
Son filla dunha viúda
teño que saber facer de todo
Ti deixachesme por pobre
eu por rico te deixei.
Vale máis pobre con honra
que rico de mala lei.
Cando era pequeniño
e tiña que ir co ghando
comía a merendiña
antes de chegar ao prado
O carballo que é pequeno
Tamén dá pequena a sombra
à meniña que é honrada
pouca riqueza lle abonda
Para quen traballo eu?
traballo días e noites
non teño nada de meu
Que levas en esa saia
Levo garvanzos e fabas
para ir estraperlar
Cantigas ao chou