Chamáchesme conacheira,
heite de mandar prender,
en cantas feiras tu me viches
con conachas a vender.
Aghora veu unha orde
que non pod'estar millor
meter os homes no forno
e chamar o capador.
Á porta do fiadeiro
hai unha pedra no chao
onde se sentan os mozos
a raña-lo birimbao.
hai unha pedra cuadrada
onde sentas as mociñas
a rañar a condanada.
Meniña qu'andas ao leite
leva do meu que ten tona
cunha pinghiña de nada
unta-la perrecha toda.
Non me fodas no camiño
que non son unha cadela,
tes os collós d'arrastro
énchesme a cona de terra.
