Atoparonse: 520 resultados
Xanciño, Xanciño, Xan-he,
sempre moi traballador-he,
a muller prá romaría
el para as súas labores.
Hai tanto burro a mandare
en homes de intelixéncia
que às veces dou en pensare
que a burrámia é unha céncia
Aleghre é a vida do rico
Porque ten no que ghastar
As aleghrías do probe
Son anuncios dun pesar
Porque canto e me adevirto
dinme que non teño pena.
Lévoia toda por dentro
coma se non a tivera.
Cuidas que porque falamos
xa me colles pola mau
Nunca fun afecionada
Da fruta que cai ó chau
Miña nai o pote ferve
e a da verdura non vén
Ela como é tan bonita
Algún enrediño ten
Dios llo paghe a miña nai
por facerme costureira.
Cando chove non me mollo.
Cando hai sol non me queima.
Costureiriña bonita
foi un palacio coser
na primeira escaleira
xa lle deron que facer
Moza qu'estás na ventana
mirando pra quen pasa
se tes ollos de cadela
vente comigho de caza
Lughariño de Freás
de lonxe parece vila
se non foran os penedos
que ten ao lado de riba.
Alghún dia or meus amores
o meu reghalo era velos
aghora en tanto me dá
ghanalos coma perdelos.
Anque che "sea" a vasoira,
o chao non cho hei de varrer,
que se tu m'"olvidaches"
outros che m'han de querer.
Chéghat'ela, chéghat'ela
Chéghat'ela e dalle un bico
se non fora por vergonza
xa lle tiña dado cinco.
Ll'esas túas maos son "blancas",
ll'eses teus dedos de "anillos",
son os que me fan andare
de noite polos camiños
Nin as miñas maos son "blancas"
nin os meus dedos tran anillos
nin son os que che fan andar
de noite polos camiños.
Adio-las mozas de Vila
prendas do meu corazón
qu'hanvos vir ao fiadeiro
noite si e noite non.
eu pola montaña, tu pola cociña
has casar comigho, miña Marouxiña.
Eu pola ventana, tu polo balcón,
has casar comigho, que queiras que non.
ca punta do pano fóra
bota a cabeza tamén
qu'o pano non me namora.
Á túa porta meniña
quen porfía mata a caza
ou nunha hora ou na outra
heiche de cair en gracia.
Baixa abaixo Castelaus
que Porqueira xa beixou
Faramiñás leva a rama
porque sempre a levou.
Fuches miña, fuches miña,
e aghora véñote ver
e quéroche perghuntar
si o queres volver ser.
Heime de casar ist'ano,
anque sea cun rapaz,
que gaste sombreiro gacho
con perillón por detrás.
Alto Couso, alto Couso,
Xusticia nas Guimarás,
as Carballás, as da Touza,
bruxas as d'Armeirá.
O cura de Vigo é xastre,
e o de Marín mariñeiro,
e o d'Orense afiador,
e o de Vilar Cerralleiro.
Chamácheme turbisquiña
herba que o gado non come,
vale máis ser turbisquiña
ca muller de rüin home.
Cantai nenas, cantai nenas,
e deixai falar á xente,
qu'os tempos do amor se van,
non vos ha de durar sempre.
Si queres qu'a i-auga corra
tíralle o terrón á presa
nunca fun nin quero ser
plato de segunda mesa.
As tellas do teu tellado
botan auga sin chover
i-eu ben sei onde dixeches
que non me podías ver.
Piquiniña, piquiniña,
como a agulla de coser
se nacestes un pró outro
que ll'habedes de faguer.
como a agulla de bordar
que ll'habedes d'esperar.
Séntat'eiquí queridiña
tu nunha pedra ll'eu noutra
axudarasme a lavar
este cestiño de roupa.
Eu cantos xa sei un cento
e máis unha sepitiña
e se m'apurades moito
desátoll'a baraciña.
Heiche de comprar un manto,
heiche de comprar un velo,
pero non quero que durmas
na miña cama de ferro.
Para cantar e bailar,
miniña Dios te criou,
para rezar un rosario
outra nena che ganou.
Seica se levaba a auga,
seica da auga se leva,
ar mociñas de Melón
cantan que firen a terra.
Non te cases na montaña,
que ch'é terra moi fría,
cásate no baixo d'Esgos
se queres ter fantesías.
Algún día algo, algo,
i-agora algo, alguiño,
xa non me queren as mozas,
porqu'estou acabadiño.
Ao carballo caill'a folla,
i-ao castiñeiro a castaña,
i-aor mociños que hai agora,
caille-lo coiro, qu'anda a raña.
Chanto qu'estás no canizo,
bot'as castañas abaixo,
se non che teño mandil
ampárochas no refaixo.
Arredondáchem' a saia
arredondáchem'o mandil,
arredondáchem'a saia
barriga de tamboril.
Xan Guindán foi á feira,
foi a feira das culleres,
si mo vedes por aí
tiraimo d'entr'as mulleres.
A muller de Xan Guindán
e máis outra qu'elí había
tiraron co Xan Guindán
ó medio da romería.
Miña cuñadiña nova,
meu irmao éche pequeno,
como queres que che medre,
dáll'o almorzo cedo.
Fun buscar o ben che quero
ao arenal de Sevilla,
fun buscar o ben che quero,
trouxen o ben che quería.
A pandeira é de cobre,
e as ferriñas de metal,
as mociñas qui a tocan
son da Tolda natural.
O tranvia do Porriño
chocou co barco de Cangas
e unha vella que ía dentro
rillou un par de tamancas
Durme, meu neniño, durme;
durme, meu pequerrechiño,
que teu pai vaiche traer
da ribeira un paxariño.
O meu neno está no berce,
os ollinos vai pechar,
canta o moucho, cae a noite,
o meu neno dorme xa.
Paxariños que voades
polas follas dos loureiros,
deixade durmir o neno,
que está no sono primeiro.
Durme, durme, meu neniño,
durme meu neniño neno,
que anda o gato murador
tras do ratiño Furelo.
O meu meniño é unha rosa,
heille de dar un biquiño,
porque caladiño dorme
porque dorme caladiño.
Miña boca que te abres
con ganiña de te abrir,
é sinal de que tes fame
ou ganiña de durmir.
Porque dis que te casas
Non te deixo de querer
Casarás e enviudarás
E volverás ao meu poder
O cura da miña aldeia
padricando o mes pasado,
xurou polos seus tres fillos
que nunca tivo pecado
Pasei pola tua porta
Pedin-ch'augha e non ma deches
Cando pases pola miña
farei como ti fixeches
Cartas van e cartas veñen
cartas van polo correo
de que me serven as cartas
se o meu amor non o vexo?
Escribia-ch'unha carta
se ti ma souberas ler
se lla das a ler a outro
volaí-vai o meu querer
era de noite e non via
s'alghunha letra vai mal
dispensa-me, prenda miña
O amor que há-de ser meu
hei-no d'escoller a dedo
que non sexa pequeniño
nin ghrande que meta medo
Tanto me ten que me fales
como que pases calado
pena por ti non a teño
loito por ti non o traio
Olvidaches-me por probe
e eu a ti por vinculeiro
inda ti non é-lo ghalo
que cante no meu poleiro
Anda dicindo tua nai
que non me quere p'ra nora
inda eu non decidin
se eu a quero por soghra
Teño ouro, teño prata
teño calderilla e cobre
de todo che teño un pouco
menos d'amor, que son probe
Vai à merda co teu gharbo
e co teu barreño tolo
nin ti eras para min
nin eu para ti, tampouco
Cantigas ao chou